رونالدو، مانژوکیچ و حتی دیبالا به دریافت توپ نیاز دارند نه چیز دیگری ...
 |
مجموعاً عملکرد پائولو دیبالا را در دیدار مقابل منچستر خوب و موثر دیدم. جدا شدن از فاز هجومی در برخی از دقایق بازی و بازگشت مداومش به یک خط عقب‌تر، گاهی باعث دور شدن دیبالا از هدف اصلی‌اش به عنوان مهاجم می‌شد؛ رفتاری که شاید خواسته الگری از او باشد.
مشکل اینجاست که رونالدو، مانژوکیچ و حتی دیبالا بیشتر از هر چیز به دریافت توپ در محوطه جریمه حریفان نیاز دارند؛ خواسته‌ای که همکاری و همیاری سایر بازیکنانِ تیم را طلب می‌کند. دیبالا و رونالدو وقتی در این زمینه احساس کمبود کنند چاره‌ای جز فاصله گرفتن از مناطق اصلیِ استقرارشان و متمایل شدن به عقب برای تصاحب توپ ندارند. معتقدم گلزنی و بهبود عملکرد بازیکنی مثل دیبالا تنها با حضور مستمر در مرکز خط حمله تیم محقق خواهد شد. در نقطه دیگر آتش‌بارِ هجومی بیانکونری نیز کریستیانو رونالدو قرار دارد. حرکات او در زمین همیشه با نوعی اطمینان و قاطعیتی خاص همراه است؛ من رفتارهای رونالدو در زمین را به دقت زیر نظر دارم. او آنقدر توانمند است که می‌تواند موقعیت‌هایی که در لحظه برایش به وجود می‌آید را نیز به گل تبدیل کند. وقتی کریس توپ را تصاحب می‌کند در یک هزارم ثانیه بهترین تصمیم ممکن را می‌گیرد و این بسیار خارق‌العاده و هیجان‌انگیز است. رونالدو فوق‌ستاره‌ای است که می‌تواند کیفیت منحصربه‌فردش را به جریان بازی تحمیل کند. تنها چند بازیکن در دنیا وجود دارند که عملکردی شبیه او را در زمین فوتبال ارائه می‌کنند.
صحبت های بالا، بخشی از مصاحبه ی خواندنی الساندرو بریندلی مدافع سابق یوونتوس در سالهای 1997 تا 2008 در گفتگو با tuttojuve بود.
«به اشتراک گذارید»
حسین صالحی«مدیر سایت»
ارتباط با نگارنده:
